هدفگذاری از رفت و آمد هیاتهای دیپلماتیک اتحادیه اروپا که با آغاز روی کار آمدن دولت یازدهم شدت گرفته، روز گذشته و پس از تصویب یک قطعنامه شدیداللحن و ضد ایرانی در این اتحادیه روشن شد، تا طرف غربی در واکنش به لبخندهای مکرر دولت جدید، ورود جدی خود به پرونده حقوق بشر در کنار پرونده هستهای ایران را نیز اعلام کند، و این در حالی است که دولت تدبیر و امید در تبلیغاتی گسترده، این رفت و آمدها را نشانه روی آوردن دنیا به ایران پس از تغییر رویکرد سیاست خارجی ایران در این دولت عنوان کرده بود!
به گزارش رجانیوز، بیتوجهی دستگاههای امنیتی و وزارت امور خارجه به نظارت بر فعالیت هیاتهای اعزامی از سوی کشورهای اروپایی به ایران که با دیدار این هیاتها با محکومان فتنه 88 و عناصر ضد نظام همراه بود، روز گذشته نتیجه خود را در بیانیه تندی که به تصویب اتحادیه اروپا رسید نشان داد، تا این اتحادیه به خود اجازه دهد برای جمهوری اسلامی ایران در اداره امور داخلی خود نیز تعیین تکلیف کند، بیانیهای که به اعتقاد کارشناسان امنیت ملی، تلاشی جدی برای باز کردن پروندهای جدید برای ایران در کنار پرونده هستهای ارزیابی شده و البته با سکوت محض وزارت امور خارجه مواجه شده است.
این در حالی است که با توجه به روند در پیش گرفته شده از سوی هیاتهای اروپایی در شکستن خطوط قرمز جمهوری اسلامی در داخل خاک ایران، رفتاری همچون تصویب قطعنامه اخیر، قابل پیشبینی بوده و بارها از سوی کارشناسان امور بینالملل و نمایندگان مجلس به دستگاه سیاست خارجی در این زمینه هشدارهای لازم ارائه شده بود، موضوعی که البته با بی توجهی وزارت خارجه و البته بیان مواضع کلیشهای سخنگوی این وزارت خانه روبرو شد.
سفر هیاتهای اروپایی که در غالب سفر هیات پارلمانی اتحادیه اروپا، هیات پارلمانی انگلیس، حضور چند وزیر امور خارجه اروپایی و سفر اشتون - مسئول سیاست خارجی اروپا - صورت گرفت، حاشیههایی داشت که انتقادات گستردهای را در داخل کشور برانگیخت.
بی احترامی هیات پارلمانی اروپا در دیدار با هاشمی رفسنجانی به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و دیدار این هیات با نسرین ستوده و جعفر پناهی از عناصر ضد نظام و محکومان فتنه 88، اظهارات گستاخانه وزیر امور خارجه لهستان و سوئد در قبال موضوع فلیترینگ سایتهای صهیونیستی در ایران و در نهایت دیدار اشتون به عنوان وزیر خارجه اتحادیه اروپا با نرگس محمدی یکی از محکومین فتنه 88 و از عناصر ضد نظام در داخل خاک ایران، از مواردی بود که اعتراضات گستردهای را به دنبال داشت.
این در حالی بود که با وجود واکنش کلیشهای و کلی سخنگوی وزارت امور خارجه در قبال این اقدامات هیاتهای اروپایی که غالبا با ادبیاتی مشابه و همراه با ابراز بی اطلاعی از این اتفاقات اظهار میشد، مسئولان اروپایی نه تنها اعلام کردند که طرف ایرانی از برنامه اروپاییها برای دیدارهای به اصطلاح حقوق بشری در داخل خاک ایران مطلع بوده است، بلکه قرار دادن این دیدارها در برنامه سفر را شرط سفر خود به ایران عنوان کرده بودند که پیش از این به اطلاع دستگاه سیاست خارجی کشور رسیده است. موضوعی که دقیقا در قطعنامه پارلمان اروپا به عنوان شرط سفر هیاتهای اروپایی به ایران نیز لحاظ شده و روز گذشته به تصویب رسید.
با این وجود و در حالی که بهرهبرداری اتحادیه اروپا از دیدارهای اینچنینی، در آینده کاملا قابل پیشبینی بوده، وزارت امور خارجه هنوز بیان نکرده که دلیل پذیرش شرط غیرقابل اروپاییهای برای سفر به ایران چه بوده است، و آیا در این پذیرش تعمدی هم وجود داشته است؟
اتحادیه اروپا در قطعنامه خود از تلاش برای تاسیس دفتر این اتحادیه در تهران با هدف « حمایت از گفتگو درباره مسائلی ازقبیل حقوق بشر و حقوق اقلیتها » سخن گفته و اعلام کرده است « هر گونه سفر آتی هیئت پارلمان اروپا به ایران باید منوط به تعهد آنها برای ملاقات با مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی و دسترسی به زندانیان سیاسی باشد.»
این در حالی است که این اتحادیه در بیانیه خود انتخابات ایران را خارج از مغایر با استاندارهای دیپلماتیک عنوان کرده و با تعیین تکلیف برای جمهوری اسلامی، از لزوم آزادی محکومان فتنه 88 و دیگر محکومین امنیتی نیز سخن گفته است.
اتحادیه اروپا از آزاد نبودن همجنس بازان در ایران هم انتقاد کرده و خواسته است تا ایران شرایط زندگی آنها را نیز فراهم کند!
سیاست دولت جدید در قبال اتحادیه اروپا که نهایتا منجر به صدور قطعنامه حقوق بشری این اتحادیه علیه ایران شد، یادآور سیاست تحقیرآمیز گفتگوهای انتقادی در دولت هاشمی رفسنجانی است که در جریان آن، ایران اعلام کرد حاضر است در جلساتی مشترک با اروپا شرکت کند، تا در آن جلسات اروپا انتقادات خود از ایران را مطرح کند! و البته چند ماه پس از برگزاری این جلسات تحقیرآمیز، نه تنها نتیجه افزایش سطح مناسبات ایران و اروپا نبود بلکه دولت آلمان با تشکیل دادگاه میکونوس، علیه عالیترین مقامات ایرانی اعلام جرم کرده و کشورهای اروپایی سفرای خود را به اروپا فراخواندند.
شاید بازخوانی بیان این واقعه در تاریخ سیاست خارجی جمهوری اسلامی از بیان مقام معظم رهبری، با توجه به شرایط موجود خالی از لطف نباشد: آن زمانى هم که ما متأسفانه یک مقدارى در مقابل دشمن کوتاه مىآمدیم، از این کارها میکردند. اینجور نیست که ما حالا چون ایستادگى کردیم، چون استقامت به خرج دادیم، بگوئیم اینها را سر لج آوردیم؛ نه. یک روزى در خطابههاى مسئولینمان مناقب آمریکا ذکر میشد؛ همان روزها رئیس جمهور وقت آمریکا با سبکسرى تمام، ایران را به عنوان محور شرارت معرفى کرد! یک روزى یکى از دولتهاى اروپائى نسبت به جمهورى اسلامى اظهار علاقه و ارتباط و اینها میکرد؛ همان دولت سر قضیهى قهوهخانهى میکونوس دادگاه تشکیل داد، مسئولین درجهى یک کشور را در آن دادگاه متهم کرد! دولتهاى اروپائى با آنها همدست شدند، همهشان سفراى خود را از تهران فراخوانى کردند؛ اینها که یادمان نرفته. خواستند سیلى بزنند، البته سیلى سختترى خوردند. از همین حسینیه آنچنان سیلىاى خوردند که بعد تا مدتها دنبال علاجش بودند! هر وقت توانستند، آنها درصدد سیلى زدن برآمدند. هر وقت ما کوتاه آمدیم، یک خردهاى سست برخورد کردیم، آنها پرروتر شدند. نخیر؛ ایستادگى جمهورى اسلامى، تصریح به شعارهاى انقلاب، تصریح به مبانى انقلاب، عزت ما را در دنیا بیشتر کرده است.
آنچه در ادامه میخوانید، متن کامل قطعنامه ضد ایرانی اتحادیه اروپاست:
متن کامل قطعنامه پارلمان اتحادیه اروپا درباره ایران
پارلمان اروپا
- باعنایت به مصوبه های قبلی پارلمان اروپا درباره ایران بویژه قطعنامه مصوب مارس 2011 درباره رویکرد اتحادیه اروپا درباره ایران، قطعنامه مصوب نوامبر 2011 درباره موارد اخیر نقض حقوق بشر در ایران، قطعنامه مصوب فوریه 2012 درباره برنامه هسته ای ایران و قطعنامه مصوب چهاردهم ژوئن 2012 درباره وضع اقلیتهای قومی در ایران؛
- باعنایت به بیانیه مشترک کاترین اشتون نماینده عالی اتحادیه اروپا و محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در تاریخ بیست و چهارم نوامبر 2013 در ژنو و با عنایت به بیانیه کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به تاریخ دوازدهم ژانویه 2014؛
- باعنایت به نتایج شورای اروپا به تاریخ پانزدهم اکتبر 2012 و شانزدهم دسامبر 2013 و باتوجه به اصلاحات درباره تدابیر محدودکننده به اجرا گذاشته شده علیه ایران مصوبه شورای اروپا در نشست بیستم ژانویه 2014؛
- با عنایت به نتیجه گیری های نشست شورای اروپا در بیست و یکم 2011 مبنی بر اعلام اجرای اقدامات محدود کننده با هدف هدف قرار دادن افراد مسئول در نقض جدی حقوق بشر (در ایران)؛
- با عنایت به بیانیه کاترین اشتون درباره آزادی نسرین ستوده و دیگر زندانیان عقیدتی در ایران در سپتامبر 2013؛
- باعنایت به گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران به تاریخ چهارم اکتبر 2013 و بیانیه اخیرش به تاریخ بیست و دوم ژانویه 2014 که حاوی هشدارهایی درباره افزایش شدید اعدام با دار در ایران است و همچنین با عنایت به گزارش دهم سپتامبر دبیرکل سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران؛
- با عنایت به مصوبه یازدهم دسامبر 2012 اتحادیه اروپا درباره راهبرد آزادی دیجیتال در سیاست خارجی پارلمان اروپا؛
- باعنایت به اعلامیه انتخابات آزاد و سالم که به اتفاق آراء در بیست و ششم مارس 1994 در اتحادیه بین المجالس جهان به تصویب رسید و پارلمان ایران نیز عضو این اتحادیه است؛
- باعنایت به قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در ایران از نوزدهم نوامبر 2013 که در آن مراتب نگرانی عمیق درباره نقض مستمر و مکرر حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز شده است و مواردی ازقبیل استفاده خودسرانه و مکرر و جاری استفاده از حکم اعدام را فرامی گیرد اما محدود به این موارد نیست؛
- باعنایت به قطعنامه سازمان ملل متحد درباره دنیای ضدخشونت و افراط گرایی خشونت طلبانه مصوبه هجدهم دسامبر 2013؛
و
- با عنایت به قانون شماره 110 (بند2) درباره قوانین رویه کاری پارلمان اروپا اعلام می دارد
A. باوجود آنکه 24 نوامبر 2013 در ژنو، کاترین اشتون به همراه وزرای خارجه گروه سه کشوراروپایی بعلاوه سه (1+5) به توافق نامه موقت با جمهوری اسلامی ایران درباره مسئله هسته ای با عنوان طرح مشترک اقدام دست یافت که از این پس با نام ایران خوانده می شود، و باوجود آنکه در دهم ژانویه 2014 گروه سه کشور اروپایی بعلاوه سه به توافق نامه ای درباره سازوکار اجرایی طرح مشترک اقدام دست یافت و باآنکه دوره اجرایی شش ماهه برای طرح مشترک اقدام ضروری است و مستلزم اقدامات همزمان و متقابل ازجانب دو طرف است؛
B. باوجود آنکه انتخابات ریاست جمهوری ایران مطابق استانداردهای دموکراتیکی برگزار نشد که اتحادیه اروپا برای آن ارزش قائل است، و با آنکه حسن روحانی رئیس جمهور ایران آمادگی خودش را برای برقراری روابط سازنده تر و بازتر بین ایران و غرب اعلام کرده است و باآنکه علاوه بر توافق هستهای لازم است موضوعات مختلف ازجمله حقوق بشر و امنیت منطقه ای بین اتحادیه اروپا و ایران به بحث گذاشته شود؛
C. باوجود آنکه تعهدات مطرح در طرح مشترک اقدام فقط گام اول برای رسیدن به توافقی کاملتر درباره مسئله هسته ای ایران است و هدف از آن کاهش دادن تنشهای فوری و ایجاد فضا و زمان بیشتر برای رسیدن به راه حل دیپلماتیک جامع است و باآنکه فعالیتهای هسته ای ایران ناقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد بوده است؛
D. باوجود آنکه تحولات سیاسی داخلی در ایران و توافق نامه موقت درباره مسئله هسته ای ایران سبب شده است فرصتی برای اصلاحات از درون ایران و بهبود روابط خارجی آن با اتحادیه اروپا بوجود بیاید؛
E. باوجود آنکه مذاکرات برای رسیدن به توافق همکاری ها و تجارت جامع و مذاکرات درباره توافق برای گفتگوی سیاسی بین اتحادیه اروپا و ایران در سال 2002 شروع شد و باوجود آنکه این روند در سال 2005 درنتیجه افشای فعالیت های هسته ای یا مخفی ایران و خودداری ایران از همکاری کامل با آژانس بین المللی انرژی اتمی متوقف شد؛
F. باوجود آنکه مشخصه وضع حقوق بشر در ایران، همچنان نقض مستمر و گسترده حقوق اساسی در ایران است؛
G. باوجود اینکه ایران جوانترین جمعیت جهان را دارد بطوریکه بیش از هفت میلیون کودک زیر شش سال در این کشور زندگی می کنند؛ و
H. باوجود آنکه ایران هنوز هم حاضر نیست با نهادهای مختلف سازمان ملل متحد در حوزه حقوق بشر همکاری کند ازجمله حاضر نیست به گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی روادید سفر به ایران را بدهد و درنتیجه مانع از آن می شود که وی به گونه ای مستقل به وظایفش عمل کند،
پارلمان اروپا در حوزه های ذیل ، اعلام می دارد که
- در حوزه مسئله هستهای
1. پارلمان اروپا از توافق موقت ژنو بین گروه سه بعلاوه سه و ایران درباره برنامه هسته ای ایران استقبال و تاکید می کند که استمرار تعامل سازنده همه طرفها در روند مذاکرات ضروری است تا اینکه از این طریق، توافق جامع در بازه زمانی مورد توافق حاصل شود؛
2. پارلمان اروپا تاکید می کند هیچ گزینه ای بجای گزینه راه حل مسالمت آمیز مسئله از طریق مذاکرات وجود ندارد آنهم راه حلی که به نگرانی های جامعه بین المللی بپردازد مبنی بر اینکه ماهیت برنامه هسته ای ایران صرفا صلح آمیز است و درعین حال به حساسیتهای امنیتی ایران و کشورهای منطقه پرداخته شود؛
3. پارلمان اروپا از تصمیمات اتخاذ شده در شورای اروپا در جلسه بیستم ژانویه 2014 آن درباره اجرای طرح مشترک اقدام بویژه مفادی از تصمیماتش درباره کاهش نسبی تحریمها استقبال می کند و بر اهمیت اساسی نظارت جدی پایبندی ایران به اجرای تعهداتش در طرح مشترک اقدام تاکید می کند و معتقد استوقتی توافق جامعی حاصل شود که درباره ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران اطمینان خاطر بوجود بیاورد، تحریمهای اعمال شده علیه ایران که به برنامه هسته ای این کشور مرتبط است باید به صورت تدریجی برداشته شود.
- درحوزه چشم انداز مناسبات ایران و اتحادیه اروپا
4. پارلمان اروپا تاکید می کند که برقراری روابط سازنده تر با ایران به پیشرفت در اجرای کامل تعهدات ایران مطابق طرح مشترک اقدام مشروط است. پارلمان اروپا امیدوار است که پیشرفت در اجرای طرح مشترک اقدام و مذاکرات درباره توافق ژنو، زمینه را برای مناسبات سازنده تر بین ایران و اتحادیه اروپا برای رسیدگی به مسائلی از قبیل نگرانی های منطقه ای درباره موضوعاتی ازقبیل جنگ داخلی سوریه و مبارزه با اشکال مختلف تروریسم و خاستگاههای آن و همچنین حوزه هایی ازقبیل توسعه اقتصادی و توافق های تجاری و ترویج قانون مداری و حقوق بشر هموار کند؛
5. از بخش اقدامات خارجی اتحادیه اروپا می خواهد تا همه کارهای مقدماتی برای افتتاح دفتر اتحادیه اروپا در تهران را تا پایان سال 2014انجام بدهد. پارلمان اروپا قویا بر این باور است که این کار می تواند ابزاری موثر برای تاثیرگذاری بر سیاستهای ایران به گونه ای باشد که حامی گفتگو درباره مسائلی ازقبیل حقوق بشر و حقوق اقلیتها باشد.
6. پارلمان اروپا از شورای اروپا دعوت می کند تا براساس پیشرفت اساسی در مذاکرات در حوزه هسته ای ، مذاکرات درباره اقدامات خاصی را شروع کند که می تواند به بهبود در روابط دوجانبه بین اتحادیه اروپا منجر شود ازجمله چارچوب قراردادی آتی برای این روابط و بهبود همکاری های بخشی. در این حوزه برای نمونه می توان بر توسعه جامعه مدنی و بخش خصوصی در ایران و همچنین حوزه هایی ازقبیل مبارزه با مواد مخدر تمرکز کرد و درعین حال اطمینان حاصل کرد که مظنونان از محاکمه عادلانه برخوردار خواهند بود و مشمول حکم اعدام نخواهند شد. همکاری های زیست محیطی، انتقال فناوری، برنامه ریزی و توسعه زیرساختها، آموزش و فرهنگ، محافظت از کودکان و سلامت، و همچنین طرحهای مشترک ازجمله پیشبرد حفاظت از حقوق بشر ومقابله با شیوع احتمالی بیماری های مسری ازقبیل فلج اطفال و سرخک بویژه درمیان کودکان ازجمله دیگر حوزه های این همکاری است. پارلمان اروپا از اتحادیه اروپا می خواهد تا دسترسی به دارو و تجهیزات پزشکی را تسهیل کند که دسترسی به آنها در غیراین صورت به علت تحریمهای موجود دشوار است.
7- نگرانیهای خاص مربوط به بدتر شدن اوضاع محیط زیست در ایران به ویژه درباره کمبود آب، بیابان زایی و آلودگی هوا را یادآوری می کند. همچنین از اتحادیه اروپا دعوت شده است امکان همکاری میان موسسات تحقیقاتی اروپایی و ایرانی، سازمان های محیط زیستی و شهرهای دو طرف را فراهم کند.
8- اهمیت تجارت با ایران برای بسیاری از شرکتهای متوسط اروپایی را ذکر و تاکید می کند چنین تجارتی باید به طور مثبت به اجرای طرح اقدام کمک کند.
9-در همان حال از کمیسیون و اداره امور خارجه اتحادیه اروپا دعوت می کند از همه ابزارهای این اتحادیه برای تلاشی متمرکز برای تقویت و توسعه جامعه مدنی در ایران استفاده کند و تبادل دانشجو، هنرمند و دیگر گروههای اجتماعی و همچنین تبادلات فرهنگی و دانشگاهی را افزایش دهد و مشارکت جوانان و جامعه مدنی را ارتقا دهد. برای دستیابی به این هدف، به تبادلات و همکاریهای بیشتری میان اداره امور خارجه اتحادیه اروپا و شعبات مربوطه کمیسیون اروپا از جمله اداره کل همکاری و توسعه نهاد کمک اروپا دعوت شده است.
10-خواستار استقلال بیشتر در سیاستگذاری اتحادیه اروپا در قبال ایران می شود، در عین حال با متحدان و شرکا هماهنگی انجام می شود.
درباره مسائل منطقه ای
11- در نظر دارد که ایران باید از نفوذ قابل توجه خود در سوریه برای توقف جنگ داخلی خونین استفاده کند. همچنین از رهبران ایران می خواهد نقشی سازنده در تلاشهای بین المللی برای پیدا کردن راه حلی برای بحران سوریه داشته باشند، همچنین در نظر دارد که ایران باید در همه بحثها و گفتگوها با این هدف مشارکت داشته باشد، البته به شرط اینکه تعهد خود را به پیدا کردن راه حلی دیپلماتیک برای بحرانهای سوریه و منطقه نشان دهد.
12- در نظر دارد که همکاری بیشتر میان اتحادیه اروپا و ایران بر مبنای اجرای معتبر و موثق طرح مشترک اقدام و در آینده، اجرای توافقنامه جامع، بتواند به لحاظ ایجاد ثبات در خاورمیانه مفید باشد، به ویژه اتحادیه اروپا را تشویق می کند امکان گفتگو میان ایران و اعضای شورای همکاری خلیج فارس را فراهم کند.
1-این دیدگاه را دارد که اتحادیه اروپا، آمریکا و ایران باید همکاریهای خود را در افغانستان به ویژه درباره مسئله قاچاق مواد مخدر و مسائل بشردوستانه از جمله محافظت از آوارگان و تضمین دفاع از دستاوردهای حقوق بشری به منظور دستیابی به راه حلی مسالمت آمیز و پایدار برای جنگ افغانستان توسعه دهند. همچنین یادآوری می کند که ایران میزبان حدود سه میلیون آواره افغان است و از ایران، آژانسهای سازمان ملل و جامعه بین المللی می خواهد احترام به حقوق اولیه آنها را تضمین کنند.
درباره حقوق بشر
14- از آزادی چند نفر از زندانیان عقیدتی در ایران از جمله نسرین ستوده که وکیل حقوق بشر و برنده جایزه ساخاروف است استقبال می کند و از مقامات ایران می خواهد همه مدافعان حقوق بشر، زندانیان سیاسی، فعالان اتحادیه های صنفی، فعالان کارگری و آنهایی را که پس از انتخابات سال 2009 زندانی شده اند، آزاد کنند. همچنین علاقه خود را به طرح حسن روحانی رئیس جمهور ایران برای تنظیم منشور حقوق شهروندی اعلام می کند هر چند همچنان نگرانی عمیق خود را درباره وضع حقوق بشر در ایران به ویژه ادعاهای گسترده شکنجه، محاکمات ناعادلانه از جمله محاکمه وکلا و مدافعان حقوق بشر و مصونیت در رابطه با نقض حقوق بشر ابراز می کند. همچنین در رابطه با شمار زیاد اعدامها در سال 2013 و 2014 هشدار می دهد که از جمله این اعدامها، افراد زیر سن قانونی هستند. یادآوری می کند که بیشتر اعدامهای سال 2013 در پنج ماه آخر سال بوده است، همچنین محدودیتها درباره آزادی اطلاعات، انجمن، بیان، تجمعات، مذهب، آزادی دانشگاهی، آموزشی و آزادی حرکت و جنبش و همچنین سرکوب و تبعیض مبتنی بر مذهب، باور، قومیت، جنسیت و گرایش جنسی را محکوم می کند که بیشتر درباره جامعه بهائی، مسیحی، افراد مرتد و مسلمانانی که به ادیان دیگر گرویده اند، وجود دارد.
15- بر این باور است که منشور حقوق شهروندی باید کاملا با تعهدات و وظایف بین المللی ایران به ویژه تعهدات بین المللی در خصوص عدم تبعیض و حق حیات، ترویج و اجرای ممنوعیت شکنجه، تضمین آزادی کامل مذهب و باور، تضمین آزادی بیان منطبق باشد که هم اکنون با تعریف مبهم جرائم مرتبط با امنیت ملی محدود شده است.
16- بنابراین، از اتحادیه اروپا می خواهد در همه روابطش با ایران مسئله حقوق بشر را در اولویت قرار دهد، همچنین بر این باور است گفتگوهای در سطح بالا و جامع درباره حقوق بشر با ایران باید بخشی از چارچوب آینده سیاستگذاری اتحادیه اتحادیه اروپا در روابط دوجانبه با ایران باشد. همچنین از اتحادیه اروپا می خواهد گفتگوها درباره حقوق بشر را با ایران شروع کند که شامل مسائل قضایی و امنیتی و نیز معیارهای روشنی است که بر اساس آن پیشرفتها می تواند اندازه گیری شود. از اتحادیه اروپا می خواهد کاملا از اقدامات گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره وضع حقوق بشر در ایران حمایت کند و از ایران می خواهد هر چه سریعتر و بدون قید و شرط به گزارشگر ویژه روادید برای ورود به این کشور بدهد. ناوی پیلای کمیسر عالی سازمان ملل متحد را تشویق می کند از دعوت مقامات ایران برای سفر به ایران استفاده کند، از ایران می خواهد تاریخی را برای حذف کامل مجازات اعدام تعیین کند.
17-تاکید می کند هر گونه سفر آتی هیئت پارلمان اروپا به ایران باید منوط به تعهد آنها برای ملاقات با مخالفان سیاسی، فعالان جامعه مدنی و دسترسی به زندانیان سیاسی باشد.
18-بر اهمیت ایجاد محیطی مساعد برای عملکرد مناسب سازمانهای جامعه مدنی از جمله ایجاد چارچوب قانونی اصلاح شده تاکید می کند. از اتحادیه اروپا می خواهد از دستورالعملها و خط مشی های حقوق بشر اتحادیه اروپا از جمله دستورالعملهای مربوط به مدافعان حقوق بشر و اصلاحات جدید فراهم شده از طرف «نهاد اروپایی ارتقای دموکراسی و حقوق بشر 2014 تا 2020» و پتانسیل نهاد تازه تاسیس وقف برای دموکراسی به منظور حمایت از مدافعان حقوق بشر ایران و سازمانهای جامعه مدنی حداکثر استفاده جهانی را ببرد.
19-با درخواست مبرم 772 روزنامه نگار ایرانی از رئیس جمهور کشورشان برای عمل به وعده های خود و بازگشایی انجمن روزنامه نگاران، همسو شود.
20-اتحادیه اروپا را تشویق می کند در شراکت با سازمانهای بین المللی امکان تمدید کمکهای فنی را به ایران در زمینه اصلاح قوانین و رویه های کیفری که هم اکنون مد نظر مجلس ایران است، بررسی کند. همچنین نگرانی خود را به ویژه درباره ناتوانی زندانیان برای دسترسی به وکیل در زمان بازجوییها و همچنین درباره اتهامات جدی بدرفتاری در زمان بازداشت پیش از طرح اتهام و پیش از محاکمه و همچنین درباره محاکمه غیرنظامیان در دادگاههای انقلاب ابراز می کند. همچنین تاکید می کند که استقلال دستگاه قضایی از مداخلات سیاسی و تضمین محاکمه آزاد، کلید تدوین و توسعه قوانین و رویه مدرن کیفری است و در رسیدگی به مسائل حقوق بشر، حیاتی است.
21- از ایران می خواهد با نهادهای بین المللی حقوق بشری و سازمانهای غیردولتی از طریق عمل به توصیه های سازمان ملل متحد و بازنگری جامع دوره ای و همچنین از طریق فعال سازی هیئتها و ماموریتهای سازمانهای بین المللی حقوق بشری همکاری کند.
22- بر این باور است که حقوق زنان باید بدون کم و کاست در کانون توجه ویژه در هر گونه گفتگو میان اتحادیه اروپا و ایران باشد و معتقد است با وجود پیشرفتهایی که تا کنون صورت گرفته است، اوضاع زنان در ایران همچنان با تبعیضهای غیرقابل قبول به ویژه در خصوص مسائل حقوقی، همچنین در رابطه با قوانین خانواده و مشارکت آنها در زندگی اقتصادی و سیاسی مخدوش است.
23- به ریاست این نهاد توصیه می کند این قطعنامه را به شورا، کمیسیون، نهاد امور خارجه اتحادیه اروپا، دولتها و پارلمانهای کشورهای عضو و دولت و مجلس جمهوری اسلامی ایران بفرستد.